Hoi, ik ben Michael, 38 jaar oud en geboren in Apeldoorn als oudste zoon van drie kinderen. Als klein jochie had ik een fascinatie voor stoomtreinen. Een fascinatie die later uitgroeide tot een passie, ik heb een aantal jaren als vrijwilliger bij de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij gewerkt, een periode waar ik met bijzonder veel plezier op terugkijk.
Tot mijn 11e levensjaar had ik een zorgeloze jeugd met liefhebbende ouders die me (al zeg ik het zelf) goed hebben opgevoed.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 11 was en daarna kwam ik van dichtbij in aanraking (niet perse zelf) met drugsverslaving, verwaarlozing en verlating. Op zeer jonge leeftijd werd ik door het leven zelfstandig gemaakt en dat heeft veel ingevloed gehad op de mens die ik nu ben geworden.
Ik heb altijd makkelijk geleerd en heb de basisschool en de middelbare school relatief makkelijk doorlopen. In de 3e klas van de havo bleef ik zitten omdat ik lui was geworden, dat het thuis alles behalve fijn was speelde natuurlijk ook een rol. Op school hoorde ik nergens echt bij maar ik werd ook niet gepest.
Dit was een fase van mijn leven waarin ik slecht voor mezelf begon te zorgen: ik begon met roken, poetste mijn tanden niet, snoepte veel en sportte te weinig. Nu weet ik dat dit stuk voor stuk mechanismen waren om me niet eenzaam, verdrietig, boos of bang te voelen.
Na de middelbare school ben ik blijven werken in de snackbar waar ik al werkte, ik woonde sinds mijn 17e op mezelf en de huur moest betaald worden. Rond mijn 20e zat ik diep in de put en ben ik tijdelijk bij mijn vader in Rotterdam gaan wonen. Dat is één van mijn betere besluiten geweest, het gaf me rust en tijd om zaken weer op orde te krijgen. Terugkijkend ben ik vanaf mijn 12e tot mijn 20e vooral bezig geweest met overleven in plaats van leven.
Ik heb twee jaar in dienst gezeten bij de NLDA (Nederlandse Defensie Academie) waar ik de opleiding tot officier doorliep. Hier leerde ik doorzettingsvermogen, discipline, hulpvaardigheid, kameraadschap, initiatief nemen en verantwoordelijkheid nemen. Hoewel ik niet goed bij de organisatie zelf pas heeft het mij als mens enorm veel gebracht en ben ik dankbaar voor alle lessen die ik hier heb geleerd.
Na defensie kwam ik terecht bij Prorail als treindienstleider en inmiddels ben ik al 16 jaar in verschillende functies in dienst.
In 2015 kocht ik het boek Je ongekende vermogens van Tony Robbins, dit was mijn eerste kennismaking met NLP en mindsettraining maar het zou nog drie jaar duren voordat ik er echt in dook.
In 2018 ging ik vijf maanden op wereldreis en daar ontmoette ik twee Nederlanders die al NLP hadden gedaan, zij ontstaken het waakvlammetje en een paar maanden later begon ik de NLP practitioner. Daarna heb ik, zoals het cliché gaat, niet meer omgekeken. Ik ben doorgegaan met de master en de trainersopleiding. Daarnaast heb ik opleidingen systemisch coachen (familieopstellingen) gedaan.
En nu geef ik zelf dus trainingen op het gebied van mindset en NLP.
Ik ben gefascineerd door mindset en geloof dat je elke dag 1% beter kunt worden. Hoe doe je dat dan? Door kleine aanpassingen te maken in je dagelijkse leven en die consistent uit te voeren. Het is dus geen kwestie van elke dag iets totaal anders doen. Voor mij betekent dat bijvoorbeeld elke dag een koude douche, mediteren en lezen/luisteren in een boek of podcast waar ik van kan leren. Elke dag 1% beter gaat voor mij dus vooral over bewust leven en balans.
Mijn persoonlijke uitdaging is dan ook dat ik heel hard kan werken en soms wat meer balans mag aanbrengen door mezelf ook toe te staan om te ontspannen. Ontspannen doe ik door lezen, koken, dansen, sporten, gamen en vliegen. Ik heb een vliegbrevet en vliegen is dan ook een grote passie van me.
